تاثیر مصرف بی کربنات سدیم بر توان بی هوازی و شاخص های الکتروفیزیولوژیکی عضله در زنان ورزشکار

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر مصرف بی کربنات سدیم خوراکی بر توان بی هوازی، تغییرات لاکتات خون و شاخص های الکتروفیزیولوژیک عضله بود. بدین منظور 8 نفر از کاراته کاران لیگ برتر فولاد سپاهان با حداقل 3 سال سابقه قهرمانی در کارنامه ورزشی( میانگین سنی 6/2 ± 25 سال، قد 6/4 ± 4/167 سانتی متر و وزن 4/5 ± 9/57 کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. هر آزمودنی 2 بار به آزمایشگاه فیزیولوژی تربیت بدنی دانشگاه اصفهان مراجعه کرد. آزمودنی ها در یک مراجعه بی کربنات سدیم و در مراجعه دیگر دارونما، به میزان 3/0 گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن خود را مصرف کردند. به این صورت که دوز مصرفی به 6 قسمت مساوی تقسیم و هر 10 دقیقه یک بار با مقداری آب توسط آزمودنی مصرف شد. 1 ساعت پس از مصرف مکمل یا دارونما، آزمون وین گیت توسط آزمودنی اجرا شد. در زمان انجام تست emg دو عضله پهن خارجی و دوقلو ثبت گردید. هم چنین به منظور اندازه گیری لاکتات خون، قبل از آزمون و در دقایق 0، 3، 6 و 10 ریکاوری، خونگیری انجام شد. داده ها با استفاده از روش آماری t مستقل، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 £ p مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، اگر چه مصرف بی کربنات سدیم خوراکی باعث افزایش اوج توان و میانگین توان شد ولی این تغییرات معنی دار نبود هم چنین تفاوت معنی داری در حداقل توان، در صد افت توان، تغییرات لاکتات خون، rms و mpf بین دو گروه مکمل و دارونما مشاهده نشد. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد مصرف بی کربنات سدیم خوراکی بر توان بی هوازی، سطوح لاکتات خون و خستگی در سطح عصب - عضله ورزشکاران نخبه تاثیر معنادار ندارد.